zaterdag 6 november 2010

Green people and bondage goat zombies

Mensen vragen me wel eens, wat vindt je nou zo goed aan die herrie die je metal noemt. Ik antwoord altijd trouw "dat weet ik niet, ik vind het gewoon goed." Waarom zeg ik dit? Omdat als ik het ware antwooord zeg, ik mensen toelaat in een wereld waar ze niet thuishoren. Zo voelt het voor mij in ieder geval. Hoe cliché het ook klinkt, metal voel je in je hart. Metal draait om emotie. In metalmuziek zit een zeker gevoel dat alleen merkbaar is voor hen die ervan houden. De rauwheid van de muziek en de energie van optredens vormen een uitlaatklep voor alle negatieve emoties, zowel van band als van publiek. Deze energie is nou eenmaal intens en als je er nu niet tegen kan zal je er nooit tegen kunnen. Toen Black Sabbath met hun eerste album kwam zei de mainstream "hier moeten wij niks van hebben." Maar een select groepje mensen zei "ik wil dit." Zij zagen dat de wereld die Sabbath creerde op die plaat niet zomaar een hoop herrie was. Zij zagen licht waar anderen duisternis zagen. En zo is het nog steeds. Je kan niet aan niet-fans uitleggen waarom Cannibal Corpse, die alleen maar over het vermoorden en martelen van mensen zingen zo veel fans hebben. Ik kan dat ook niet. Maar ik weet wel, dat metalheads schoonheid kunnen zien in dat wat de mainstream "herrie" noemt. Wij zien hoe mooi de rauwheid van Slayer is. Metal is een gevoel. Metal is een levensstijl. En om een bekende jazz-zanger te parafraseren: als je moet vragen wat metal is zal je het nooit weten.

NIEUWS


  • Het nieuwe album van Belphegor zet de traditie van Dimmu Borgir voort (drie lastige woorden die geen relevantie met elkaar hebben) en noemt hun nieuwe album Blood Magick Necromance. Het artwork is ook al bekend en de schijf moet op 14 januari uitkomen. 
  • Sceptic Flesh heeft de opnames van hun nieuwe album voltooid. Ze werkten samen met het Prague Philharmonic en Peter Tägtgren. De plaat moet in het eerste kwartaal van 2011 uitkomen.
  • In Flames is de studio in voor hun eerste album zonder Jesper Strömbladt.
  • Ex-Mushroomhead gitarist JJ Righteous is overleden. Hij speelde op de eerste drie album van de band, Mushroomhead, Superbuick en M3.
  • Het nieuwe album van de Duitse vikingen van Varg heet Wolfskult en komt op 25 februari uit. Dat geeft me een maand om het album in me op te nemen voor Paganfest 2011.
  • De nieuwe dvd van Behemoth is uit. Geen nieuws meer over Nergal.
  • Het nieuwe album van Die Apokalyptischen Reiter heet Moral & Wahnsinn en zal ook op 25 februari uitgebracht worden.
  • Samael heeft het nummer Antigod, van hun nieuwe EP op myspace gezet. 


REVIEWS

Madball – Empire (Hardcore)

Madball. De koningen van de hardcore. De meesters, de vernietigers. En de koning zet de kroon nog maar eens steviger op want Empire is een verscheurend monster van een album zoals dat alleen in New York gemaakt kan worden!

Vanaf opener Invigorate is het duidelijk dat Madball weer kont gaat schoppen. De kenmerkende stem van zanger Freddy Cricien doorboort je trommelvliezen en de opzwepende muziek dwingt je om te moshen. Madball heeft altijd hardcore vanuit een metalbenadering gespeeld en volgens Freddy wilde men dit keer meer vanuit hardcore schrijven (Aardschok 11 2010). Madball heeft echter nog steeds metalballen! De songs zijn wel korter en tjokvol energie dus met de hardcore attitude zit het wel snor.. Van snelle beukers als Glory Years, Spider’s Web en R.A.H.C. (Real American Hardcore) tot groovende monsters als Con Fuerza en Timeless, Empire heeft het allemaal.
De boodschap is nog steeds eerlijkheid, respect, voor jezelf opkomen en vechten om ellende te boven te komen. Dat is een aspect van hardcore dat vaak vergeten word. Hoewel de muziek hondsagressief is, is de boodschap altijd positief.

Ik ken de hardcore scene niet bijzonder goed, maar voor mij heeft Madball de beste hardcore plaat van dit jaar, en misschien zelfs van hun hele carriere afgeleverd.
Madballs keizerrijk is andermaal onoverwonnen!!

90/100

Gwydion – Horn Triskelion (Folk/Viking Metal)

Folk/viking metal uit Portugal, het kan niet veel gekker worden! Oh nee wacht, dat kan wel. Gwydion is namelijk GOEDE folk/viking metal uit Portugal!!
Van de obligate instrumentale opener tot afsluiter Six Trials To Become A Beerzerker (geen typfout!) staat Horn Triskelion vol prima uitgevoerde folky viking metal.
De eerste echte track Fara I Viking trapt al prima af. Gwydion beheerst de kunst van het goed keyboarden en ook de samenzang is toppie. Natuurlijk is geen folk metal plaat compleet zonder drinklied en op Horn Triskelion heet het drinklied Mead Of Poetry. Het valt me op dat Gwydion op dit album een goede balans tussen hupse deuntjes en epische metal heeft gevonden. Vooral Mead Of Poetry en Odhinns Cult (hoomba hoomba hoomba-HEY!) zijn lekker springerig. Niets wordt te veel gebruikt en de nummers lijken niet op elkaar.
Tot mijn grote verassing doet in Triskelions Horde Is Nigh een doedelzak zijn intrede. Ik geloof dat dit een conceptalbum is, maar ik weet het niet zeker.
The Terror Of The Northern klinkt exact als de titel doet vermoeden: lekker duister, met teksten over bloeddorstige vikingen.
Ik weet eigenlijk niet zoveel te zeggen. Dit is gewoon een goed album. De mix had wat beter gekund, de gitaren worden overstemd door de drums en keyboards. Voor de rest is Horn Triskelion gewoon lekker folk/viking metal. Niet voor mensen die iets bijzonders willen, wel voor de liefhebber.

70/100

JUKEBOX


Stay metal \,,/



Geen opmerkingen:

Een reactie posten