zondag 3 oktober 2010

MetalMitch' Metalflits die toch niet zo heel veel op een MetalFlits lijkt maar meer op een MetalBlog

Nieuw thuis, nieuw format? Kennelijk wel, want de de vorige editie was de laatste keer dat je mijn blog in het huidige format kan zien. Yep, MetalMitch' MetalBlog wordt helemaal opnieuw "ingericht" vanaf...NU!

Het komt erop neer dat ik gewoon geen tijd/zin heb om elke week binnen een deadline een bepaalde hoeveelheid werk af te hebben. Dat doe ik al genoeg op school. Daarbij komt ook nog, dat de maanden die ons nog staan te wachten bijzonder vruchtbaar zijn qua metalalbums. Ik heb geen tijd die allemaal te luisteren en die review goed verdelen over de weken kost gewoon te veel tijd. Tijd die ik niet heb. Daarom heb ik besloten vanaf nu, een paar rubrieken te gaan aanhouden die op een bepaalde tijd gepost worden.

Nieuws komt wanneer ik genoeg heb voor een lange rubriek, wanneer ik sensatie heb en gewoon wanneer ik een ander deel post. Voor nieuwtjes is altijd ruimte. Reviews komen wanneer ik zin heb. Dat kan zijn wanneer ik er ééntje af heb, maar ook wanneer ik er drie heb. De jukebox komt zovaak mogelijk, onder reviews of als ik iets heb wat écht meer aandacht verdient. Zoals vandaag overigens. Ik post alle releases aan het begin van de maand, samen met de lijst van reviews die je kan verwachten, onder voorbehoud natuurlijk. Ik zal nu ook opiniestukken over de metalscene posten, dingen die mij boeien en die ik wil delen.
Dan heb ik ook een ideetje voor een nieuwe rubriek, De Klassieker. Drie keer raden waar hij over gaat. Ik heb dit idee nog vers in mijn hoofd dus het kan nog alle kanten op en daarom zeg ik er verder niks over.
Dan als laatst een oproep aan alle mensen die mijn blog lezen: kunnen jullie dit alledrie naar mensen sturen waarvan je denkt dat ze het gaan volgen. Ik wil meer lezers.
Dit wordt een MetalBlog Light, verwacht niet heel veel ervan, en tot de volgende keer!

Stay Metal \,,/
MetalMitch

NIEUWS


Veel nieuwe albums. 


  • God Dethroned brengt ons op 21 november Under The Sign Of The Iron Cross. Hier is het artwork.


  • Ill Nino's nieuwe cd Dead New World verschijnt op 26 oktober via Victory Records. de cover is gemaakt door Tim Butler van XIII Designs (Disturbed, Slipknot, Metallica, Slayer, Michael Jackson).
  • 8-bit fanaten opgelet: Machinae Supremacy brengt ons A View From The End Of The World op 3 november.
  • En Gwar komt op 9 november met Bloody Pit Of Horror. De track Zombies, March is te beluisteren op http://www.bloody-disgusting.com/news/music/1043
  • Tevens nieuwe albums van Kylesa (Spiral Shadow, 25 oktober), Helheim (Åsgards Fall EP, 1 november) en Sinister (Legacy Of Ashes, 10 december)
  • En ook Samael heeft nieuw materiaal. Op 19 november brengen de Zwitsers een nieuwe EP uit, getiteld Antigod. Hopelijk is de muziek even vet als de titel.
  • Lelijkerd Lemmy is vereeuwigd in een documentaire genaamd, hoe kan het ook anders, Lemmy. Er staat een trailer op youtube.
  • Er staat een trailer op youtube voor de aankomende dvd van Behemoth, Evangelia Heretika
  • Ahh, ik was vergeten hoe leuk het kon zijn dit te typen ^.^ Just puttin' it out there.
  • NIEUWE SONG OP MYSPACE VAN DE THRASHERS VAN FORBIDDEN!!
  • Ah videoclips. Kylesa heeft Tired Climb van hun nieuwe album voorzien van beelden.
  • Cradle Of Filth heeft de clip voor Forgive Me Father (I Have Sinned) online. Overduidelijk de commerciele track van Darkly, Darkly Venus Aversa. Waar ik trouwens ongelovelijk naar uitkijk.
  • Sonic Syndicate heeft na 7 (!) trailers EINDELIJK de clip voor Turn It Up online gegooid. Eén woord: ANTICLIMAX!!! Ik geef nooit recensies van clips maar voor deze keer: Kut. Clip. Een focking rap clip lijkt het wel. Bling, dames, stripteases, de hele mikmak. Kijken op eigen risico.
  • Zware Metalen zegt dat Whitechapel een nieuw nummer op hun myspace gezet heeft. Vat nieuw op de de context van "het stond er niet eerder." Reprogrammed To Hate komt van A New Era Of Corruption, het derde album van de deathcore band dat in juni is verschenen.

REVIEWS



Hail Of Bullets – On Divine Winds (Death Metal)



Hail Of Bullets is een markante band. Vijf spilfiguren in de Nederlandse deathmetal scene vormen een band. En met boegbeelden als Martin van Drunen (Asphyx), Ed Warby (Gorefest) en Stephan Gebédi (Thanatos) creeër je verwachtingen. Gelukkig klinkt Hail Of Bullets als het muzikale equivalent van een stoomwals, en worden alle verwachtingen geplet, en overtroffen.
Hail Of Bullets muziek is verwoestend als een monster. Een monster met de gestoorde stem van Martin Van Drunen. Pure old-school death metal met een heerlijk ranzige, scheurende distortion. Met het debuur …Of Frost And War zette de band zich meteen op de kaart. Nu is er On Divine Winds, een album dat opereert in hetzelfde straatje als de voorganger.

Het album begint met een atmosferisch intro, waarna Operation Z losbarst in al zijn furie. Er is niet veel veranderd aan het geluid van de band. Het nieuwe materiaal is ietsjes melodieuzer dan de voorganger, maar erg ver moet je dat niet zoeken. De solo op Operation Z is één van de meest melodieuze stukken. Het deed me denken aan Dethklok.
De meeste songs beuken als nooit tevoren. Kamikaze, Guadelcanal en Strategy Of Attrition, allemaal keiharde beukers van songs. Hail Of Bullets viel ook op doordat de songs op het debuut een licht doom tintje hadden. Dat kwam vooral naar voren op Berlin. Dit aspect is verder doorgevoerd. Bijna alle songs bevatten één of meerdere doomy stukken. Er zijn een paar uitschieters. Full Scale War begint traag en slepend, maar na 1:45 minuut barst de track los in een ongelofelijk hard mosh-nummer. On Choral Shores volgt hetzelfde patroon. Ook Tokyo Napalm Holocaust is een uitschieter. Een monotone, tergend slepende song die na een tijdje iets sneller word maar ook weer inzakt. Bijna hypnotiserend, zo traag is het. Maar wel steengoed.

Het hele album ademt een soort hysterie uit. De sfeer is op zijn minst ongemakkelijk te noemen. De songs steken erg goed in elkaar, maar toch mis ik iets van de magie die …Of Frost And War wel had. Ik weet niet precies wat het is, misschien het feit dat dit album meerdere luisterbeurten nodig heeft voor hij goed beklijft. On Divine Winds is een must-have voor elke fan van Nederlandse- en old-school death metal. Wellicht iets te weinig vernieuwingen maar zeg nou zelf, wil je echt dat Martin Van Drunen clean gaat zingen?

88/100



Therion – Sitra Ahra (Symphonic/Operatic Metal)


Een Therion album reviewen vereist voorbereiding. Het beste ga je als volgt te werk: je luistert naar de drie voorgaande album zodat je de muzikale evolutie goed in kaart kan brengen. Je kijkt welke musici en gast-musici hebben meegewerkt, wat voor koor/orkest/solisten er zijn gebruikt en als je van lezen houd pak je de teksten erbij. Dan is het absoluut noodzakelijk dat je alle vooroordelen, verwachtingen en hoop aan de kant zet. Want als de geschiedenis van Therion ons iets leert is dat dat je altijd het onverwachte moet verwachten.
Op het vorige album, Gothic Kaballah, liet mastermind Christofer Johnsson ons een gestripte, progressievere Therion horen. De koren en symfonische arrangementen waren tot een mininum beperkt. Dit schrok veel fans af. Mij ook eerst, maar na een paar luisterbeurten zag ik de schoonheid en kreeg het album zijn plekje in de Therion-boekenkast.
Het leverde aparte verwachtingen op voor het nieuwe album. Zou Johnsson de progressieve lijn nog verder doortrekken en de opera nóg minder op de achtergrond plaatsen? Zou Thomas Vikstrom Mats Levén goed kunnen vervangen? Houdt die monsterlijke track wel de aandacht vast?

Ja. Nee. Ja. Ja.

Sitra Ahra heeft een esotherische, psychedelische 70’s sfeer om zich heen hangen. Ik weet niet hoe dit komt. Wellicht door de ijle stem van Vikstrom, wellicht door de subtiele orgelmelodieën die zich door het werkje heen vlechten. De progrock lijn van Gothic Kaballah is duidelijk verder geintegreerd in de muziek van Therion. Maar tegelijkertijd is ook het symfonische/opera aspect een stuk prominenter aanwezig dan op de voorganger.
De titeltrack begint alvast met stevige koren en mooie orkestraties. Ook het stevige refrein valt goed in de aarde.

Met Kings Of Edom en Land Of Canaan hebben we een paar epische nummers te pakken. Kings Of Edom is een nummer waarin stevige typische Therion metal word afgewisseld met ingetogen akoestische stukken. In het tweede deel gaat het tempo een stuk omhoog en vinden epische koren hun weg naar de muziek.
 Land Of Canaan verdiend een aparte vermelding. Dit mega-super nummer bevat alles waar Therion voor staat. Typische stukken, experimentaties, akoestisch werk, koren, orkesten, echt alles van Therion anno 2010 komt aan bod. Het nummer bevat een experimenteel stuk met mondharmonica, dat stuk doet me denken aan Ennio Morricone meets Baantjer. Ook komt er een stuk…ja wat is het…ska/folk in voor. Snowy Shaw en Thomas Vikstrom brengen hun woorden op hun eigen manier over dit aparte melodietje. Het erge is dat het niet eens uit de toon valt. Tegen het einde word de track epischer en doomier, tot een vrolijk deuntje en hoge zang van Katharina Lilja en de klassiek geschoolde Lori Lewis (wat een stem heeft dat wijf toch) het meesterwerk van het album passend afsluiten. Alleen voor dit nummer zou iedereen dit album moeten aanschaffen.

De stevigere kant van Therion komt aan bod in songs als het stevige Unguentum Sabbati, Hellequin en Din. De eerste is voor Snowy Shaw wat The Blood Of Kingu was voor Mats Levén: een bikkelharde track die de capaciteiten van de vocalist optimaal benut. Het post-refrein riff is één van de stevigste stukken op het album. De bridge “steelt” melodieen uit The Phantom Of The Opera, maar dat geeft de track net die symfonische epic-ness die het nodig heeft. Din is een erg korte track, die even teruggaat naar het death metal verleden, zoals dat op Ho Drakon Ho Megas en Lepaca Kliffoth te horen was. Death metal met koorzang dus.
Maar het zwaarste nummer is Kali Yuga III. Het begint mid-tempo om daarna vol gas te gaan, compleet met de tenor van Tomas en epische koren. Ook een hammond ontbreekt niet. Tegen het einde word het nummer langzamer. Maar niet saai, oh nee, integendeel. Je kan er nu uitstekend op headbangen!

The Shells Are Open is zonder twijfel het apartste nummer van deze schijf. Een hoempa-baslijn word afgewisseld met stevige mannenkoorzang en een ijl viooltje. Intrigerend en creepy op een bepaalde manier.
Afgesloten word er met Children Of The Stone: After The Inquisition. Dit is een rustige, sacrale track. Akoestische gitaren, orkest en orgel begeleiden de mooie koorzang. Er hangt een erg psychedelisch tintje aan deze track. Ook word er gebruik gemaakt van een kinderkoor, iets dat Therion nog nooit gedaan heeft. Nu hebben ze wel alle koren die er bestaan gebruikt, behalve misschien een schreeuwkoor. Tipje voor de volgende schijf Christofer? Het lied versnelt en er volgt een hammondsolo. Ik ben helemaal gek op hammonds en deze toevoeging is dan ook een groot pluspunt. Dan neemt de band gas terug voor het laatste deel. Emotioneel, dat wil ik dit stuk noemen. De zanglijnen zijn werkelijk schitterend en de orkestratie voegt er extra dimensies aan toe. Dan komt het grootste probleem dat ik heb met deze plaat: hij is afgelopen.

Sitra Ahra is een fantastisch album. Innovatief, progressief, symfonisch, metal, episch, het is het allemaal. Het is me een compleet raadsel hoe Christofer Johnsson deze geeweldige muziek kan schrijven maar de man doet het. Het esoterische sfeertje is uniek, de plaat geeft me een gevoel dat ik nooit heb gevoeld. Helemaal geen nadelen? Jawel. Din word afgekapt. Ik weet niet hoe dat komt, misschien is het een fout, misschien niet. Feit blijft dat de overgang naar Children Of The Stone erg abrupt verloopt. De band had beter de track echt af kunnen maken en wat extra puntjes kunnen verdienen. Dat is het grootste probleem met de plaat. Verder lijkt de zanglijn in Cu Chulainn wel verdacht veel op Jesus Christ Superstar (Als je me niet kent, ik HAAT Jesus Christ Superstar).
Het grootste probleem blijft echter het feit dat Sitra Ahra na één uur fantastische muziek afgelopen is.

98/100

Twee reviews maar?! Ja, want ik ben nog niet klaar met het luisteren naar Enslaved. En die vereist nu eenmaal een grondige luisterbeurt.

RELEASES
Albums waar je zeker een review van kan verwachten zijn in hoofdletters geschreven. Met dank aan Aardschok.com

OKTOBER


All Ends - A Road To Depression
All That Remains - For We Are Many
Anneke Van Giersbergen - Live In Europe
Anthriel - The Pathway
Arstidir - Jötunheima Dolgferd
Asia - Spirit of the Night / Live in Cambridge ‘09
Black Anvil - Triumvirate
Burden - A Hole In The Sun
The Burning - Hail The Horde
The Contortionist - Exoplanet
CRADLE OF FILTH - DARKLY, DARKLY VENUS AVERSA
Crystal Viper - Legends
Coma - Excess
DAATH - DAATH
Dragged Into Sunlight - Hatred For Mankind
Emergency Gate - The Nemesis Construct
Empty Tremor - Iridium
Everytime I Die - Shit Happens (DVD)
Evocation - Apocalyps
Fejd - Eifur
FIREWING - DAYS OF DEFIANCE
Forever Never - I Can't Believe It's Not Metal (EP)
Forbidden - Omega Wave
Gravewurm - Blood Of The Pentagram
HELLOWEEN - 7 SINNERS
(HED) P.E. - Truth Rising
Horned Almighty - Necro Spirituals
ILL NINO - DEAD NEW WORLDKatra - Out Of The Ashes
King’s X - Live Love In London (DVD)
Kuadra - S/T
Kylesa - Spiral Shadow
Steve Lukather - All’s Well That Ends Well
MADBALL - EMPIRE
Manic Movement - Hot Hot Hot
MELECHESH - THE EPIGENESIS
Ivan Mihaljevic - Destination Unknown
Monster Magnet - Mastermind
Mirror Of Deception - A Smouldering Fire
Michael Schenker Group - The 30th Anniversary Concert (DVD)
Motörhead - Aces Up My Sleeve (verzamel)
My Dying Bride - Evinta
Neaera - Forging The Eclipse
Negligence - Coordinates Of Confusion
October Tide - A Thin Shell
Pharao - Road To Nowhere
POWERWOLF - HUMAN PARASITE
Pure Reason Revolution - Hammer & Anvil
Quantum Fantay - Bridges of Kukeriku
Raunchy - A Dischord Electric
RHAPSODY - THE COLD EMBRACE OF FEAR
Shaman - Origins
Slipknot - (Sic)nesses
The Sorrow - The Sorrow
Soulspell - Labyrinth Of Truths
Joe Satriani - Black Swans...
Stryper - The Covering
Strangeways - Perfect World
Star One - Victims Of The Modern Age
Tangents - One Little Light Year
Tank - War Machine
Unsun - Clinic For Dolls
Vanderbuyst - Vanderbuyst
Withered - Dualitas
Unruly Child - Worlds Collide
Virgin Steele - The Black Light Bacchanalia
The Wretched End - Ominous

NOVEMBER


Aborym - Psychogrotesque
Russel Allen & Jorn Lande - The Showdown
Atheist - Jupiter
Bon Jovi - The Ultimate Collection
Crematory - Black Pearls (best of)
Engel - Threnody
GOD DETHRONED - UNDER TE SIGN OF THE IRON CROSS
GWAR - BLOODY PIT OF HORRORIzegrim - Code Of Consequences
MACHINAE SUPREMACY - A VIEW FROM THE END OF THE WORLDPallas - XXV
SAMAEL - ANTIGOD EPSargeist - Let the Devil In
SHINING - SHINING VII
Social Distortion - Hard Times And Nursery Rhymes
SODOM - IN WAR AND PIECES
Solefald - Norrøn Livskunst
Stonegard - Live At Rockefeller (DVD)
Symphorce - Unrestricted
Times Of Grace - Hymn Of A Broken Man
Underoath - Disambiguation
War From A Harlots Mouth - MMX
While Heaven Wept - Triumph:
Tragedy - Transcendence (DVD)

DECEMBER


PANZERCHRIST - REGIMENTSinister - Legacy Of Ashes
Weedeater - Jason... The Dragon

JUKEBOX



The Crown - Face of Destruction/Deep Hit of Death (Death/Thrash Metal)


Stahlmann - Hass Mich...Lieb Mich (Industrial/Electro Metal/Rock)

Bring Me The Horizon - It Never Ends (Ik weet niet wat BmtH nu weer is, screamo is een optie)


Amorphis - The Smoke (Progressive/Gothic Metal)




Dat was het weer voor deze keer, dit is nog best een traditionele blog geworden zeg.Ach, we zien wel wanneer ik de volgende post. Verwacht in ieder geval reviews van Dimmu Borgir, Amorphis, Melechesh en Enslaved.
Check vooral de clip van Nanowar, zeker als je van geinige clips en metal met leuke teksten houdt!

Stay Metal \,,/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten